Zbudowałem Babilon najpiękniejsze z miast pisał Nabuchodonozor 2 (605-592pn.e.) –U jego bram na postumentach, jakich żaden król przed mną nie wymyślił postawiłem olbrzymie byki i wieże. To prawda, podczas jego długiego panowania miasto rozkwitało, a swą okazałością przewyższyło nawet Niniwę. Handel, który szlakiem karawan połączył Indie z Egiptem uczynił Babilon najbogatszą metropolią starożytnego świata, milionowym miastem z okazałymi pałacami i wonnymi ogrodami, wystawnymi świątyniami pysznymi świętymi drogami procesyjnymi. Jednak najsłynniejszym gmachem Babilonu była wieże Babel Księga Genesis powiada o niej (Zbudujemy sobie miasto i wieże, której wierzchołek dosięgałby nieba a uczyńmy sobie imię. Perła dorzeczna dwóch rzek kilkakrotnie burzona i odbudowywana, nie osiągnąwszy nigdy świetności i pełni władzy, uchodziła zawsze za wieże grzechów, za miasto zbytków i luksusu, za symbol rozrzutności i nieprawości beztroskiego życia. W żyznej dolinie między Eufratem a Tygrysem powstała pierwsza cywilizacja świata. Najstarszymi jej mieszkańcami, których istnienie można historycznie udowodnić, byli Sumerowie. Posiadali państwo o trwałym porządku stworzyli własną kulturę i wynaleźli pismo klinowe. Założyli szereg miast, m.in. Uruk, Ur, Legasz w XVIII wieku p.n.e.

Z miasta Babilon powstało semickie państwo Babilonia. Najznamienitszym jego władcą był Hammurabi. Jednak jeszcze przed jego panowaniem Babilon był centrum umysłowym państwa i osiągał znaczne wpływy. Później naród Sumerów uległ całkowitej semityzacji, a w 1531 roku p.n.e.Hetyci zrównali miasto z ziemią. Mimo to w następnych stuleciach swojego zmiennego losu miasto zawsze dźwigało się z ruin. Stało się tak, gdy opętani wojną Asyryjczycy ciemiężyli kraj, gdy został zalany przez nową semicką falę Aramejczyków w końcu, gdy chaldejski wódz Nabopolasar stworzył państwo nowobabilońskie. To on rozpoczął odbudowę wieży Babel. Około 570 roku p.n.e. Herodot opisał dokładną budowę Babilonu (Świątynia jest kwadratową budowlą 31 o boku długości 400m, z bramami z brązu. Widziałem ją swego czasu: ma potężną wieżę środkową, za nią jest druga wieża, następnie trzecia i tak dalej aż do ósmej. Na wszystkie osiem wież można spiąć się po zewnętrznych, krętych schodach. Gdzieś w połowie wysokości są zamontowane siedzenia dla odpoczynku. Na wierzchołku najwyższej wieży znajduję się wielka świątynia, w której stoi bogato zdobione łoże i złoty stół. Żaden Obra nie oddaje czci Przenajświętszemu). Wykopaliska potwierdziły ten opis. W swym czasie zostały odsłonięte pozostałości siedmiopiętrowej wieży, o obwodzie 700m, na którą można było wspiąć się po zewnętrznych, krętych schodach.

Czy Babilończycy rzeczywiście chcieli wybudować wspaniałą wieżę sięgającą nieba? Nie jest to zbyt prawdopodobne. Na obszarze Indusu, domniemanej kolebki starej kultury mezopotamskiej pielęgnuje się położone na wzgórzach święte wieże bóstw. Czyżby przez biblijnych proroków przemawiała tylko idea walki przeciw potędze obcych miast i wielbionemu przez całą starożytną Azję bogowi Mardukowi. Możliwe, że mieli na celu dotarcie do swojego boga, którym tak naprawdę była istota pozaziemska.

Artykuł Amon dla Strefa44.pl

Źródło: http://strefa44.pl/babilon-miasto-przeklete/