Rola kontaktu wzrokowego, wyrażenia emocji i komunikacji niewerbalnej, czyli w jaki sposób nikab i burka mogą zaszkodzić rozwojowi psychologicznemu muzułmańskich dzieci.

Badania naukowe potwierdzają to, co rodzice wiedzą intuicyjnie: kontakt wzrokowy z matką i mimika są ważne w rozwoju empatii dziecięcej, komunikacji oraz poczucia bezpieczeństwa. Jednym z ważnych przykładów jest depresja poporodowa. Matki cierpiące na depresję unikają kontaktu wzrokowego. Także ich mimika jest ograniczona, co może skutkować opóźnieniem, a nawet zaburzeniem rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka.

Dziecko potrzebuje kontaktu wzrokowego, potrzebuje także możliwości obserwowania mimiki matki po to, żeby:

1) odczytywać i rozumieć emocje innych (empatia)

2) uczyć się komunikacji niewerbalnej, która jest niezbędna w rozwoju umiejętności społecznych

3) odczytać z mimiki matki czy jest kochane i bezpieczne, oraz czy otoczenie jest zagrażające czy też nie (co jest niezbędne dla podstawowego poczucia bezpieczeństwa)

Nikab, burka i rozwój dziecka

Chociaż wiele matek muzułmanek nie zasłania twarzy w domu, wiele z nich zasłania twarz w miejscach publicznych, także na Zachodzie. Choć przedszkola w krajach islamskich w zasadzie nie istnieją, miliony dzieci muzułmańskich pozostaje z matkami przez większość czasu. W większości przypadków spędza z nimi bardzo wiele czasu, towarzysząc im na zakupach, w urzędach, na spacerach, odwiedzając znajomych, itd. Przez cały ten czas dziecko nie ma kontaktu wzrokowego z matką ani nie widzi jej twarzy. Możemy sobie wyobrazić, jak reaguje niemowlak, kiedy za każdym razem matka zakłada maskę wychodząc z nim na spacer. Wśród najpoważniejszych konsekwencji możemy wymienić:

1) brak kontaktu wzrokowego i mimicznego z matką za dnia

2) nie odczytywanie przekazów niewerbalnych wysyłanych przez matkę

3) kiedy matka nie uśmiecha się do dziecka ani nie ma z nim wyrażającego miłość kontaktu wzrokowego, wówczas dziecko pozostawione jest same w sobie w ocenie, czy matka je kocha i czy może się czuć bezpiecznie

Zaniżone umiejętności społeczne i poczucie wartości

Matka zapewnia dziecko o miłości i bezpieczeństwie przede wszystkim za pośrednictwem oczu i mimiki – zwłaszcza poza domem, gdzie jest wiele nieznanych dźwięków i ludzi, szybko zmieniających się sytuacji, niebezpieczeństw, itp. Twarz matki jest pierwszym, a co za tym idzie, najważniejszym źródłem nauki w odczytywaniu ludzkich emocji oraz komunikacji niewerbalnej. W końcu, obserwacja twarzy matki jest podstawowym sposobem na to, abym małe dzieci zorientowały się czy matka, a zatem i ono samo, jest bezpiecznq.

A co, jeśli dziecko nie widzi twarzy matki?

Nie ma na tym polu wyczerpujących badań. Niemniej jednak w oparciu o współczesną wiedzę psychologiczną dotyczącą roli, jaką twarz matki i kontakt wzrokowy odgrywają w rozwoju emocjonalnym dziecka, należy stwierdzić, że nakaz zakrywania twarzy przez kobiety w islamie może nieść ze sobą negatywne skutki dla rozwoju osobowości muzułmanów.

Nicolai Sennels

Tłumaczenie Jagoda Gwizd

Źródło oryginalne: www.jihadwatch.org

Źródło artykułu: Euroislam

Źródło: http://alexjones.pl/aj/aj-inne/aj-spoleczenstwo/item/18670-muzu%C5%82ma%C5%84skie-zas%C5%82ony-twarzy-a-zaburzenia-osobowo%C5%9Bci